NAUKA I ASTRONOMIA Karolina Pietrzak 7 września, 2011 Ogień to jeden z fundamentalnych wynalazków okresu prehistorycznego naszej cywilizacji. Początkowa umiejętność podtrzymywania ognia pochodzącego z zapłonów naturalnych została przez naszych przodków następnie udoskonalona o umiejętność rozniecania ognia: kontrolowanego wywoływania zapłonu. Przeczytaj 20 faktów o ogniu, których zapewne nie wiedziałeś… Ogień jest zjawiskiem, nie rzeczą. Podgrzewane drewno lub inna łatwopalna substancja wyparowuje tak szybko, że spala tlen znajdujący się w powietrzu. Wynikły z tego wypalający się gaz ciągle podgrzewa dane tworzywo, uwalniając przy tym więcej oparów co powoduje że cały cykl się powtarza. Większość używanego przez nas paliwa czerpie swoja energię z uwięzionych promieni słonecznych. Podczas fotosyntezy światło słoneczne oraz ciepło wytwarzają chemiczną energię (zgromadzoną w drewnie czy paliwie pochodzenie mineralnego). Ogień wykorzystuje tę chemiczną energię do wytwarzania światła i ciepła. Możemy stwierdzić, że ognisko jest zatem „wyparowywaniem” się drewna. Zakładając stabilność poziomu paliwa, ciepła i tlenu, typowy dom płonie z każdą minuta ze zdwojoną siłą. Ziemia jest jedyną znaną nam planetą gdzie ogień się spala. Nigdzie indziej to nie jest to na razie możliwe ze względu na brak wystarczającej ilości tlenu. Odwrotnie jest na naszej planecie, im więcej tlenu tym gorętszy jest ogień. Powietrze składa się z 21 procent tlenu. Jest mieszaniną czystego tlenu z acetylenem, chemicznym odpowiednikiem metanu, skąd otrzymujemy acetylenowy palnik spoinowy, który pali się w ponad 5,500 stopni Fahrenheit’a – najgorętszym ogniu jaki prawdopodobnie możemy spotkać. Ilość dostarczanego tlenu ma wpływ na kolor płomienia. Ogień podsycany powietrzem z małą ilością tlenu, zawiera wiele niełatwo palnych cząstek, da nam żółty płomień. Z kolei ogień, któremu dostarczymy dużo tlenu będzie palił się na niebiesko. Z tego właśnie względu płomień świecy jest niebieski na dole płomienia ponieważ jest tam więcej świeżego powietrza i żółty przy jego końcu, na górze, gdyż wznoszący się dym częściowo dusi wyższą część płomienia. Czy ogień wytwarza wodę? Okazuje się, że tak. Kiedy ustawimy zimna łyżkę nad świecą, zaobserwujemy parę wodną skraplającą się z metalu. Wosk, jak wiele innych organicznych substancji (włączając drewno i benzynę) zawiera wodór, który wiążąc się z tlenem wytwarza wodę przy spalaniu. Dlatego możemy zaobserwować wodę skraplającą się z rury wydechowej samochodu. Zwęglone kości i popiół z drewna wskazują na to że pierwsi człowiekowaci mieli tendencję do opiekowania się ogniem. Takie przypadki sięgają ponad 400 tysięcy lat. Pokłady węgla znajdujące się w odległości 140 mil na północ od Sydney w Australii zostały wypalane już 500 tysięcy lat temu. Antyczni Grecy zapalali ogień dzięki koncentrowaniu światła słonecznego. Lustro w kształcie paraboli skupiające promienie słoneczne jest wciąż używane do zapalania pochodni olimpijskiej. Co 52 lata, kiedy kalendarz Azteków się zataczał koło, gasili oni wszystkie płomienie w swoim imperium. Najwyższy kapłan w czasie rytuału zapalał nowy ogień na rozerwanej klatce piersiowej ofiary. Ogień pochodzący z tego ofiarnego płomienia rozprzestrzeniał się dopiero na cały kraj. Wielki pożar Londynu w 1666 roku zniszczył 80 procent miasta, ale zniszczył także plagę dżumy, która rok wcześniej zabiła 65 tysięcy ludzi. Ponadto płomienie pożaru pochłonęły szczury i pchły, który roznosiły bakterie śmiertelnej choroby. Pożar w Peshtigo, w stanie Wisconsin był drugim, pod względem liczby ofiar największym pożarem w historii USA, zabijając 1,200 osób (cztery razy więcej niż Wielki Pożar w Chicago). Obie tragedie wydarzyły się tego samego dnia 8-go października 1871 roku. Najbardziej śmiercionośny pożar w Ameryce wybuchł 27 kwietnia 1865 roku, na pokładzie parostatku Sultana. Wśród pasażerów podróżujących do domów w Misssissippi, znajdowało się 1500 żołnierzy Unii wracających z obozów jenieckich na południu. W momencie wybuchu kotłów okrętowych pojemność statku przekraczała sześciokrotnie maksymalną jego ładowność, co wyjaśnia ogrom tej katastrofy. Pożar o nazwie Black Dragon z 1987 zalicza się do największych pożarów rozprzestrzeniających się z szybkością błyskawicy w czasach współczesnych. Ogień strawił powierzchnię 20 milionów akrów ziemi Chin i byłego Związku Radzieckiego, co odpowiada wielkości Południowej Karoliny. Samozapłon jest faktem. Niektóre surowce mogą same generować ciepło – na przykład poprzez rozkład. Pistacje mają tak wiele naturalnego oleju i posiadają skłonność do rozkładu tłuszczów poprzez ich podgrzewanie. Z tego powodu Międzynarodowy Kodeks Ładunków Niebezpiecznych uznał pistacje za niebezpieczne. Stogi siana, sterty kompostów, a nawet sterty starej prasy i magazynów również mogą zamienić się w ogień. Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest recycling. ogień Karolina Pietrzak Magister teologii, studentka edytorstwa, entuzjastka teatru, miłośnik kotów i muzyki spod znaku stoner rock. CZY DLA CIEBIE RÓWNIEŻ JESTWAŻNE TO O CZYM CZYTASZ? Nigdy nie było ważniejszego czasu, aby edukować społecznie ORION Organizacja Społeczna tworzy Publikacje dla osób, które cenią wiedzę opartą na dowodach i sprawdzonych źródłach. Naszym celem jest budowanie świadomego społeczeństwa, dlatego nasze materiały zawsze będą z darmowym dostępem. Jeśli możesz wesprzyj nas dzisiaj, przekazując darowiznę, którą możesz odliczyć od podatku oraz udostępniaj nasze Publikacje swoim przyjaciołom. Powiązane artykuły Koniecznie przeczytaj