Pierogi ruskie to specjalność każdej babci i mamy, a także barów mlecznych. Z pewnością każdy z Was nie raz w życiu jadł pierogi. Niby każde przygotowywane były na takie samej zasadzie, a zawsze smakowały inaczej. Składniki 300 g mąki,125 ml WRZĄCEJ wodyjajkoszczypta soliłyżka masłaAssembling Pierogi: Step 1: Using a 1.5 inch in diameter glass, (ie. a shot glass), cut out the rounds from the dough. Step 2: Working with one circle at a time, add 1/2 teaspoon of filling in the middle, wet one half of the circle, and cover it to meet the other side of the circle. Stick the edges together. mgr inż. Magdalena BorekCo to jest dna moczanowa? Dna moczanowa jest chorobą metaboliczną, spowodowaną odkładaniem się kryształków kwasu moczowego wokół stawów, zwłaszcza w pobliżu palucha stopy, ale także może atakować inne stawy i nerki. Złogi te wywołują odczyn zapalny, powodują równocześnie niszczenie chrząstek i powierzchni tej choroby jest nadmierne wytwarzanie kwasu moczowego na skutek zwiększonego rozpadu jąder komórkowych lub też upośledzone wydalanie tego kwasu wraz z charakteryzuje się nagłym występowaniem co pewien czas ostrych bóli, szczególnie w nocy. Bardzo często dochodzi wówczas do wzrostu temperatury ciała, obrzęku i dużej bolesności stawu. Występowaniu napadów sprzyjają: dieta bogata w puryny, nadmierny stres, niektóre leki oraz nadmierny wysiłek fizyczny. Po wielu latach dochodzi najczęściej do przewlekłego zapalenia wielostawowego, któremu często towarzyszą powikłania ze strony innych narządów, np. nerek, układu krążenia. Ogólne zasady diety w dnie moczanowej Zasadniczym celem diety jest obniżenie stężenia kwasu moczowego poprzez wyeliminowanie produktów bogatopurynowych występujących głownie w podrobach, tłustych rybach, soczewicy, nasionach roślin strączkowych, czekoladzie, kawie, kako, mocnej herbacie. Ważne jest także wyeliminowanie zup i sosów na wywarach kostnych, grzybopwych, potraw smażonych, pieczonych i duszonych Na co zwracać uwagę?Jadaj posiłki częściej, ale i w mniejszych ilościach. Pokarm jest wtedy lepiej trawiony i przyswajalny przez organizm. Zmniejsz także ryzyko przeciążania przewodu pokarmowego oraz wszelkich nietolerancji pokarmowychDokładnie przeżuwaj pokarm, Nigdy nie jedz w pośpiechu, ponieważ stres i napięcie utrudniają trawienieNie spożywaj potraw smażonych i pieczonych na tłuszczu. Nasiąknięte tłuszczem dania są ciężkostrawne i długo zalegają w przewodzie pokarmowym. Ewentualne tłuszcze w niewielkiej ilości podawaj na surowo do gotowych potraw (np. oleje do sałatek). Nie spożywaj zasmażanych i zawiesistych zupOgraniczaj wszelkie produkty z zawartością puryn. Do nich zalicza się przede wszystkim: podroby, tłuste ryby, kawę, czekoladę, kakao, herbatę, rośliny owoców warto częściej spożywać ananasy, wiśnie lub czarne jagody, gdyz przyspieszają one eliminowanie kwasu moczowego z ustroju. Możesz sobie przyrządzić koktajl z jagód, ananasa, wiśni i mleczka sojowego. Wypij natychmiast po przynajmniej 5-6 szklanek niegazowanej wody dziennie, aby pobudzić wydalanie kwasu moczowegoOstatni posiłek zjedz najpóźniej 4-5 godzin przed snem, ponieważ w nocy, podczas snu, zwiększa się ilość zatrzymywanego w organizmie kwasu przede wszystkim produkty ubogie w związki purynowe (chude sery, ryż, owoce, warzywa poza roślinami strączkowymi i szpinakiem).Z płynów zamiast mocnej herbaty, kawy i kakako przegotowaną wodę, kawę zbożową, herbatę ziołową i owocową. Bardzo polecana jest herbata z pokrzywy, która zwiększa usuwanie kwasu wezględu na problemy z przewodem pokarmowym staraj się jeść posiłki bardzo regularnie, bez pośpiechu i unikaj zdenerwowania. Stres przy jedzeniu może dodatkowo nasilać dolegliwości chorobowe. Zaplanowane w diecie godziny posiłków powinny być ściśle używki, takie jak alkohol, papierosy, kawę, a także dania objadaj się na noc, żeby uniknąć kłopotów z ostrych trakcie leczenie dny nie zażywaj do posiłków lecytynę, aby ułatwić emulgowanie tłuszczów i odciążyć wątrobę i woreczek spożywaj zbyt dużo warzyw i owoców, zwłaszcza cebulowych, kapustnych, nasion roślin strączkowych
The Tastiest Dumplings You’ll Ever Make — Pierogi Ruskie October 28, 2021 May 22, 2023 by Victoria Bishop-Smith Pierogi ruskie is a traditional Polish dumpling dish filled with potatoes, onions and quark cheese topped with fried onions and fresh herbs.
Spotkanie z kimś nowym - innym, obcym, nieznanym - zawsze jest niewiadomą. Równie dobrze może się okazać wielką przygodą, co przykrym koszmarem. Od czego to zależy? I czy na pewno zawsze od innych? Ogromnie zastanawia łatwość, z jaką jednych ludzi od razu obdarzamy sympatią, a innych zgoła odmiennymi uczuciami. Psychologia próbuje to wyjaśniać zjawiskiem "przeniesienia", tzn. mechanizmem nieświadomego traktowania napotkanych ludzi w podobny sposób jak znaczących dla nas osób z przeszłości. Czasem wystarczy ton głosu lub jakiś charakterystyczny gest, byśmy nieświadomie skojarzyli kogoś z ukochaną mamą lub z dobrotliwym tatą, a tym samym obdarzyli go zupełnie niezasłużoną życzliwością. Analogicznie równie błahe powody sprawiają, że kogoś od początku darzymy niechęcią; i to tylko dlatego, że nieświadomie przypomina nam swarliwą sąsiadkę lub nazbyt surowego proboszcza. Zatem nie bez znaczenia jest, kogo kochamy, a kogo nienawidzimy: te emocjonalne schematy zwykle się nam narzucają, wypaczając nasze postrzeganie siebie i innych. I wbrew utartym przekonaniom nienawiść wiąże równie mocno jak miłość. Oliwy do ognia dolewają jeszcze psychoanalitycy twierdzący, że często u innych nienawidzimy tego, czego w samych sobie nie akceptujemy. Brzmi to i strasznie, i fatalistycznie! Oczywiście o ile ta teoria jest prawdziwa i właściwie interpretowana. Fakt, że ktoś nie lubi ruskich pierogów, wcale nie znaczy, że jest... pierogiem (nawet jeśli żona uparcie go tak od lat nazywa, okraszając to dodatkowo przymiotnikiem "stary" lub "durny"). Jednak inaczej sytuacja wygląda, gdy ktoś nie lubi ruskich pierogów z powodu... narodowościowych uprzedzeń, bo generalnie nie znosi wszystkiego co ruskie. Tu psychoanalityczna intuicja triumfuje w całej pełni, bo istotnie odsłania ojczystą biedę i ignorancję: wszak rzeczone pierogi są nieomal polskim daniem narodowym i chlubą niejednego gospodarstwa domowego czy stylowej restauracji. Nie ma jednak tego złego, co by na dobre nie wyszło. Kulinarne kuriozum kuchni polskiej doskonale nadaje się do podjęcia naszego tytułowego problemu, który - choć dotyczy kwestii ogólnoludzkich - właśnie u nas pomyślnie został rozwiązany. Kuchnia polska, czyli międzynarodowa Historia powszechna na tysiące sposobów potwierdza, że nic tak ludzi nie zbliża jak wspólny posiłek i nic tak nie dzieli jak walka o chleb powszedni. Dlatego pierogi ruskie są świetną okazją, by przekonywać, że w odmienności kultur i smaków leży bogactwo, a tożsamość można określić właśnie dzięki inności. Wiem, co mówię, bo sam, będąc wychowanym na kluskach śląskich, zachowuję w tym temacie życzliwą neutralność; zresztą z podobną swobodą wypowiadam się na temat poznańskich pyr, chłodnika litewskiego czy też karpia po żydowsku. Kuchnia polska uczy przekraczania granic narodów i kultur, bo swoim bogactwem i różnorodnością doskonale wyraża spuściznę wielowiekowego współżycia różnych narodów, kultur i religii. I choć my osobiście nie pamiętamy takiej Polski, to doskonale zapamiętały ją nasze przepisy domowe i receptury kucharskie. W jednoczącej się Europie mamy zatem do czego się odwoływać. Na poziomie kulinarnym zresztą zjednoczenie już od dawna się dokonuje; i nie tylko w Polsce. Dziś już nikogo nie dziwi, że np. w małej Przysietnicy (niedaleko Krosna) są domy, gdzie na niedzielne pierwsze danie podaje się włoski makaron (oczywiście al dente), a w wielu śląskich domach kawa po turecku jest już przeszłością, bo wyparła ją kawa z niemieckich ekspresów. Można oczywiście się tego przestraszyć i reagować ksenofobicznie, ale nasze żołądki wykazują tu znacznie więcej zdrowego rozsądku niż rozpalone głowy. Zresztą świat się nas nie boi ani nie wstydzi, bo tradycyjny polski krupnik można zjeść w centrum Londynu, a wyśmienity barszcz z krokietami serwują w Atenach. Nawet jeśli te przekonania trącą nieumiarkowanym entuzjazmem lub prostoduszną naiwnością, to będę ich bronił, bo wyrażają istotę poruszanego tu problemu: odkrycia podobieństwa w inności. Inny, nawet jeśli przychodzi jako mój nieprzyjaciel, w głębi jest moim bratem; i tej głębi jako ludzie (a także jako chrześcijanie) winniśmy być wierni. Poza tym metafora wspólnego stołu nie jest bynajmniej taka banalna, skoro posłużyła za osnowę dla żydowskiej Paschy czy katolickiej Mszy świętej. Granice zielone niczym pastwiska Obok oczywistego doświadczenia ludzkiej wspólnoty pojawia się jednak od razu kwestia granic. Wbrew zjednoczeniowym dążeniom ludzie chętnie się dzielą i podkreślają własną odmienność - my, Polacy, nie zajmujemy w tym bynajmniej ostatniego miejsca. Nie bez powodu żartujemy, że gdzie dwóch Polaków, tam trzy punkty widzenia (ale Ukraińcy mówią to samo o sobie z tą różnicą, że u nich powstają trzy partie polityczne). Powód wydaje się być przyziemnym: w spotkaniu z innym nie potrafimy wyjść poza własny punkt widzenia. Psychologicznie spróbowałbym jednak wyjaśniać sprawę inaczej: lękiem przed bliskością. Gdy w relacji międzyludzkiej robi się zbyt blisko, robi się też niebezpiecznie, dlatego odruchowo narzuca się potrzeba stworzenia dystansu, nawet sztucznego czy fałszywego. Bliskość bowiem wymaga dojrzałej struktury osobowej i jasno określonej tożsamości, a dojrzałość czy wyraźna tożsamość należą na tym świecie raczej do rzadkości. Ktoś niedojrzały i niepewny własnej tożsamości boi się utracić nawet te chwiejne elementy, dlatego tym mocniej podkreśla własną odmienność, a z fragmentów czyni całość. Pewnie dlatego tak łatwo zasklepiamy się w różnorakich -izmach (np. w nacjonalizmie, rasizmie, antysemityzmie...), przez które niby przez dziurkę od klucza próbujemy oglądać szeroki świat. Stąd też niedaleko do prostych podziałów na swoich i obcych, dobrych i złych, białych i kolorowych, itp. Nie wymagają one głębokiego namysłu, za to łatwo (tylko na pozór) dają się udowodnić. Jeśli nawet komuś udaje się stanąć ponad tymi prymitywnymi podziałami, już inni zadbają o to, by go sprowadzić na ziemię. Prawdziwe spotkanie z innością często dokonuje się poza aktualną polityką i wbrew rzeczywistym podziałom geograficznym. Dlatego fenomen spotkania o wiele więcej ma do czynienia z religią - by nie powiedzieć wprost: z eschatologią - aniżeli z realną polityką społeczną. Granice między ludźmi są potrzebne, ale warto by były zielone, tj. otwarte dla wszystkich. Warto na nich siadać jak na miłych pastwiskach i rozmawiać z sobą. Nie warto ich nadmiernie zabezpieczać, a już na pewno nie warto stawiać zapór z drutu kolczastego, min przeciwpiechotnych i całego wojennego żelastwa, bo Inny to na pewno nie wróg, nawet jeśli on sam tak o sobie myśli.
Today I am introducing Polish pierogi ruskie or dumplings with a potato and cream cheese filling! Recently I have had a craving for some of the Ukrainian, Russian, or Polish dishes my grandmothers used to serve. Neither of them are still alive. Thinking back, I have to say, I don’t even know how they did it.
Pierogi - danie mączne mające postać półksiężyców, stożka, sakiewki lub podobnych kształtów, wykonanych z ciasta nadziewanego farszem, jest znana na całym świecie. Pierogi to według definicji kawałki cienkiego, elastycznego i dobrze zlepiającego się ciasta z mąki (nie tylko pszennej) z dodatkiem wody i w zależności od przepisu i pochodzenia pierogów także jaj, tłuszczu, drożdży i innych dodatków smakowo-zapachowo-barwiących, napełnione najrozmaitszymi farszami i ugotowane w wodzie lub na parze, upieczone, usmażone czy też grillowane. W naszej świadomości pierogi to polskie danie, jednak pierwsze pierogi pojawiły się w Chinach, a do Polski dotarły prawdopodobnie w XIII wieku. Można spotkać je w wielu kuchniach na całym świecie, np. w kuchni rosyjskiej, kuchni chińskiej, kuchni ukraińskiej, litewskiej, kuchni mongolskiej, czeskiej, słowackiej, węgierskiej, meksykańskiej, indyjskiej, japońskiej czy żydowskiej. Różnice polegają na tradycji przyrządzania, recepturze i historii poszczególnych rodzajów pierogów. Warto spróbować nie tylko wywodzących się z polskiej kuchni pierogów, ale również dim sum, pielmieni i buudzy. Przepisy na pierogi z innych krajów znajdziecie Czytaj dalej ▼Pierożki dim sum Chińskie pierożki dim sum są smacznymi, azjatyckimi przekąskami. Można gotować je na parze, albo usmażyć w głębokim tłuszczu. Dim sum mogą mieć kształt uszek, sakiewek, albo półokręgów przypominających bardzo polskie pierogi. Nadzienie dim sum przyrządza się w wersji wegetariańskiej, albo mięsnej - z krewetek, wieprzowiny bądź kurczaka. Ciasto na pierożki dim sum przyrządza się z 1/2 szklanki gorącej wody i 1 szklanki mąki. Farsz można przyrządzić z mięsa kurczaka i drobno pokrojonej papryki czerwonej (300 g mielonego mięsa kurczaka, 2 małe papryki, 1 cebulka, 1 jajko, wybrane ostre przyprawy). Po wymieszaniu mąki z gorącą wodą powstanie elastyczne ciasto. Nie powinno być ono zbyt miękkie, więc w razie potrzeby dodaj troszkę mąki. Zbyt twarde ciasto zmiękcz odrobiną wody. Ciasto musi być jednolite i niezbyt lepkie, chyba że chcesz smażyć je na oleju - wtedy oprócz twardszej konsystencji warto dodać jedno jajo. Uformowany wałek ciasta zawinięty w spożywczą folię powinien na godzinę trafić do lodówki. Drobno pokrojoną cebulkę podsmaż z papryką na odrobinie oleju. Następnie wrzuć mięso i podsmaż wszystko razem, a następnie odstaw do ostygnięcia. Do ostygniętego farszu dodaj jajo i przyprawy, po czym starannie wymieszaj farsz. Schłodzone ciasto odkrawaj na kawałki, które następnie cienko je rozwałkuj. Farsz nakładaj na środek krążka ciasta (ok. 1 łyżeczkę), a następnie uformuj sakiewkę. Czas gotowana pierożków wynosi ok. 8-10 - rosyjskie pierożki z Syberii Pielmieni wywodzą się z Syberii i są jednym z tradycyjnych, rosyjskich dań. Te pierożki mają kształt ucha (ros. pielmienie - chlebowe uszy). Ciasto przyrządza się podobnie jak w przypadku tradycyjnych polskich pierogów. Krążki ciasta są nadziewane mięsnym farszem z wołowiny i wieprzowiny doprawionej cebulką i przyprawami. Pielmieni są podawane najczęściej z roztopionym masłem, skwarkami, z ostrą musztardą połączoną z octem, czy sosem syberyjskim. Chcąc wyrobić ciasto będziemy potrzebować takich składników, jak:- 400 g mąki pszennej- 2 jajka- 1/2 łyżeczki soli- 1/3 szklanki ciepłej wody Do przygotowania farszu będą potrzebne:- 250 g wołowiny - 200 g wieprzowiny - 2 łyżki masła (klarowanego)- 1 łyżeczka soli - 1/3 łyżeczki pieprzu- 1/2 łyżeczki majeranku- 1 duża cebula - szczypta czosnku granulowanego Mąkę przesiej, dodaj pozostałe składniki i wyrób gładkie i elastyczne ciasto. Przykryj lnianą ściereczką i odstaw na 30 minut do lodówki. Mięso wołowe i wieprzowe zmiel w maszynce przez sitko o drobnych oczkach. Pokrój na drobną kostkę cebulę. Rozgrzać na patelni masło, wrzuć cebulę i smaż, aż cebula się przyrumieni. Wymieszaj zmielone mięso, dodaj cebulę razem z tłuszczem z patelni, dopraw przyprawami. Dobrze wyrób farsz, gdyby był zbyt suchy (mało tłusty), dodaj jeszcze trochę stopionego masła. Wyjmij ciasto z lodówki i poczekaj 5 minut, aby się ogrzało. Wytnij z cienko rozwałkowanego ciasta małe krążki, około 5 cm średnicy i nałóż po łyżeczce nadzienia. Zlep w półksiężyc, następnie złącz i zlep razem rogi pieroga. Powstanie pierożek z dziurką. W garnku zagotuj posoloną wodę i wrzucaj partiami pierogi, gotuj ok. 5 minut od ich wypłynięcia na powierzchnię. Można podawać je z ostrą musztardą wymieszaną z octem, z roztopionym masłem i odrobiną świeżo zmielonego pieprzu, polanymi skwarkami ze słoniny, czy sosem syberyjskim (musztardą z octem ryżowym z odrobiną miodu i rosołu).Buudzy - pierogi po mongolsku Buudzy (buuzy) są pierożkami wywodzącymi się z kuchni mongolskiej. Mają delikatne ciasto i wołowy farsz. Gotuje się je w wodzie, jak polskie pierogi. Do przyrządzenia ciasta potrzebujesz 1 szklankę mąki, pół szklanki wody i szczyptę soli. Do przygotowania farszu potrzebne są natomiast takie składniki, jak:- 300 g mielonej wołowiny- 1/2 posiekanej cebuli- 1 ząbek czosnku- sól i pieprz Wymieszaj wszystkie składniki. Jeżeli masa jest zbyt gęsta, możesz dodać odrobinę wody. Podsmaż całość, a następnie odstaw do ostygnięcia. Ciasto uformowane w wałek odstaw na 15 minut. Od ciasta odkrawaj fragmenty i formuj krążki rozwałkowując je. Środek krążka powinien być nieco cieńszy niż brzegi. Na środek nałóż łyżeczkę farszu. Zlepiaj brzegi krążków formułując sakiewki. Pozostaw niewielką przerwę, żeby farsz mógł się prawidłowo ugotować. Gotuj buudzy na parze przez 20 minut. Pierożki najlepiej smakują podane z sosem pierożki gyoza Dla ciekawych smaku proponujemy również pierożki gyoza wywodzące się z Japonii. Do przygotowania tego przysmaku potrzebne są następujące składniki:- 1 łyżka oleju sezamowego- 2 szklanki posiekanej kapusty- 1/4 szklanki posiekanej cebuli- 1 ząbek posiekanego czosnku- 1/4 szklanki pokrojonej drobno marchewki- 250 g mielonego mięsa wieprzowego- 1 łyżka oleju roślinnego- 1 opakowanie ciasta wonton- 1/4 szklanki wody- 1/4 sosu sojowego- 2 łyżeczki octu ryżowego- 1 jajko Podgrzej olej sezamowy w dużym naczyniu. Dodaj kapustę, cebulkę, czosnek i paprykę. Podsmaż warzywa do momentu, aż kapusta zmięknie. Dodaj wieprzowinę i jajo. Kiedy wieprzowina zbrązowieje, farsz jest gotowy. Z ciasta wonton rozwałkuj placki i pokrój je w kwadrat. Nałóż na środek każdego fragmentu 1 łyżeczkę farszu. Zlepiaj pierożki podobnie jak polskie pierogi. Pierożki gyoza są smażone na parze. Metoda ta polega na tym, że na patelni rozgrzewa się dużo oleju roślinnego, na którym obsmaża się z obu stron pierożki (po 1 minucie), aby nabrały brązowego koloru. Następnie na patelnię z pierożkami wlewa się wodę, żeby zredukować ciepło. W małej miseczce wymieszaj ocet ryżowy i sos sojowy. Podawaj z nim gotowe - węgierskie pierogi z owocami Węgierskie pierogi z owocami to propozycja na podwieczorek i na obiad. Bardzo sycąca potrawa jest przyrządzana nieco inaczej niż klasyczne pierogi. Do przygotowania ciasta potrzebne są takie składniki, jak:- 250 g półtłustego twarogu- 100 g mąki i 65 g kaszy manny- 60 g stopionego masła- 1 jajko- 1 żółtko- sól Utrzyj jajo, żółtko, masło i ser na gładką masę. Następnie dodaj do niej sypkie składniki i ponownie wymieszaj. Otrzymane ciasto przykryte folią spożywczą odstaw do lodówki na 1 godzinę. Nadzienie przygotuj z domowego dżemu jagodowego, albo ze świeżych jagód wymieszanych z cukrem. Rozwałkuj schłodzone ciasto na grubość 3 mm i wycinaj szklanką krążki. Na środek krążka nałóż 1 łyżeczkę jagód. Krążki składa się na pół i dokładnie zlepia krawędzie - tak jak w przypadku naszych polskich pierogów. Pierożki gotujemy przez 7 minut w osolonej, gotującej się wodzie. Pierogi węgierskie łatwo się sklejają, więc nie kładziemy ich jeden na drugim na talerzu. Podajemy je ze stopionym masłem, cukrem pudrem i cynamonem. W klasycznej wersji posypuje się je również bułką tartą zrumienioną na maśle. Pierożki mogą się różnić recepturą, kształtem, pochodzeniem i sposobem przyrządzenia. Za każdym razem są jednak wyjątkowym przysmakiem dostarczającym pozytywnych wrażeń kulinarnych. To wyśmienity choć nieco pracochłonny pomysł na obiad, obiadokolację, a czasem także na podwieczorek. Pierogi - danie mączne mające postać półksiężyców, stożka, sakiewki lub podobnych kształtów, wykonanych z ciasta nadziewanego... . 316 480 217 87 24 45 382 101pierogi ruskie a dna moczanowa
